Prędkość napełniania jest regulowana w zależności od wielkości zbiornikowca i wydolności jego układu wentylacyjnego usuwającego opary węglowodorów, a także — od szybkości podnoszenia się poziomu ropy w zbiornikowcu. W praktyce napełnia się wpierw komory środkowe, a potem zewnętrzne. Bardzo ważna jest | stała kontrola podczas napełniania, zwłaszcza | w jego końcowej fazie. Prowadzi się ją z po- : kładu lub ze zdalnego punktu kontrolnego. Każdy zbiornikowiec ma legalizowane tabele pojemności poszczególnych komór, które umożliwiają, po zmierzeniu poziomu ropy, obliczenie wielkości ładunku dla porównania z ładunkiem dopuszczalnym. Przy napełnianiu ostatniej komory lub kilku ostatnich należy uważać, aby wskaźniki zanurzenia na obu burtach zbiornikowca nie znalazły się poniżej powierzchni wody, tzn., aby statek nie został przeciążony. Cała operacja od momentu zacumowania aż do odpłynięcia zbiornikowca nie powinna trwać dłużej niż 10—12 godzin.