Budowa czechosłowackiego odcinka rurociągu tranzytowego rozpoczęła się w 1971 r. i została ukończona w ciągu dwóch lat. Od 1 stycznia 1973 r. w miejscowości Vysoka przy granicy radzieckiej rozpoczął się tranzyt gazu do Austrii, a od 1 października 1973 r. — również do RFN. Gazociąg tranzytowy biegnący przez Czechosłowację jest wykonany z rur o średnicy 1200 mm na odcinku wschodnim (o długości 416 km) oraz z rur o średnicy 900 mm na odcinku zachodnim, z dwoma odgałęzieniami w Zlonicach: do NRD i do RFN. Rurociąg pracuje pod ciśnieniem 60—75 atmosfer. Stacje sprężarek zapewniają przepływ gazu. Na terenie Czechosłowacji zbudowano 7 stacji sprężarek wyposażonych w turbozespoły o mocy 6 MW. Sprężarka napędzana jest turbiną spalinową: Gaz dla turbiny pobiera się z gazociągu tranzytowego. System pomiarowy i łączność — zapewniają pomiar ilości przesyłanego gazu i optymalne sterowanie pracą rurociągu. Centrum dyspozycyjne znajduje się w Pradze. Połączenie ze stacjami sprężarek zapewniają kable ułożone równolegle do trasy gazociągu.