Bezpośrednie skutki gospodarcze kryzysu — to gwałtowny wzrost cen, który objął nie tylko wyroby bezpośrednio wywodzące się z ropy naftowej, lecz także wiele innych produktów. Zdrożały również wszelkie surowce energetyczne, co odbiło się na osłabieniu ogólnego tempa rozwoju krajów uprzemysłowionych. Nastąpił wzrost bezrobocia i znaczne nasilenie inflacji. Z drugiej strony wydatnie zwiększono nakłady na prace badawcze związane z poszukiwaniem nowych rodzajów energii oraz substytutów ropy naftowej. Wiele krajów opracowało specjalne programy oszczędnościowe. W Stanach Zjednoczonych jako naczelną zasadę państwowej polityki gospodarczej przyjęto dążenie do zapewnienia samowystarczalności energetycznej kraju oraz maksymalnego obniżenia kosztów dalszego rozwoju. Dokonały się więc daleko idące i trwałe zmiany w sposobie patrzenia na światowe zasoby surowców, których ograniczoności kraje bogate dotychczas nie traktowały poważnie.