Etylen, podstawowy obok propylenu surowiec dla przemysłu petrochemicznego, początkowo był użytkowany wyłącznie w miejscu wytwarzania. Miało to wiele wad i zaczęto szukać sposobu dostarczania etylenu do bliżej lub dalej położonych; zakładów przetwórczych.’Okazało się, ze jedynym opłacalnym sposobem przesyłania tego węglowodoru jest transport rurociągowy. a częto budować rurociągi etylenowe, początkowo krótkie, łączące- sąsiednie fabryki, potem coraz dłuższe. Doprowadziło to do powstania całych sieci etylenowych — połączonych ze sobą dużych i małych rurociągów, za pomocą których wytwórcy i odbiorcy wspólnie gospodarują etylenem w warunkach dużej elastyczności poboru i dostaw.