KONIEC NACJONALIZACJI ZASOBÓW

W ten sposób, bez całkowitego wyeliminowania kapitału francu­skiego, Algieria uzyskała decydujący wpływ na sprawy gospodarki naftowej na własnym terenie. Francuskie towarzystwa naftowe zażą­dały pełnego odszkodowania, m.in. za stracone zasoby nie wydobytej ropy, co — jako przypa­dek bez precedensu — nie zostało uwzględnio­ne. Towarzystwom francuskim zapłacono tylko 100 min dolarów za udziały kapitałowe.Przypadki Iraku i Algierii są przykładami właściwie przeprowadzonej nacjonalizacji. Libia upaństwowiła brytyjskie towarzystwo naftowe British Petroleum jeszcze w 1971 r. Potem znacjonalizowano towarzystwa OASIS i Bunker Hunt Oil, a w 1973 r. rząd Libii przejął 51% udziałów od pozostałych towa­rzystw. W Kuwejcie upaństwowiono olbrzymie towarzystwo Kuweit Oil Company, a ostatnią była Arabia Saudyjska, która przejęła 80% udziałów amerykańskiej firmy Aramco. Po­dobne plany ma również Katar. Nacjonalizacja własnych zasobów przez kraje naftowe Blis­kiego Wschodu dobiega końca.