Opieranie gospodarki własnego kraju na wyłącznie jednym segmencie rynkowym wydaje się być fatalnym pomysłem i spora liczba krajów kapitalistycznych wydaje się rozumieć dzisiaj tę prawdę na tyle poważnie, by zmieniać całkowicie swoje strategiczne i finansowe zamiary. Przez dekady niejeden kraj zarabiający przede wszystkim na rolnictwie czy państwo położone tak atrakcyjnie, że rok rocznie notowało do budżetu miliardowe zyski z turystyki – rozleniwiały się w poszukiwaniu innowacji. Jeśli więc turystyka przynosiła odpowiednie zyski finansowe, wydawano pieniądze wyłącznie na nowe hotele, na jeszcze więcej kurortów, na jeszcze droższe atrakcje dla coraz bardziej zamożnego turysty. I gdy nagle okazało się, że liczne inne kraje mają własne problemy a obywatele tak chętnie latający samolotami na drugi kraniec globu mają własne załamanie finansowe na karku, turystyka okazała się niezdolna do zatrzymania finansowej zapaści. Niejeden kraj przegapił swoją cywilizacyjną szansę rozwoju i zmarnotrawił wielki kapitał inwestycyjny.
