Działalność międzynarodowych towarzystw naftowych w najbardziej produkcyjnych rejonach świata,, w Wenezueli, na Bliskim Wschodzie lub w A- fryce Północnej, opiera się na prawach gospodarki kapitalistycznej. Zasadą centralną jest wykorzystać bogactwo naturalne przy możliwie najmniejszych nakładach. Dzięki tej twardej zasadzie maksymalnej rentowności ropa naftowa i paliwa były stosunkowo tanie. Samochód osobowy mógł w ten sposób przestać być pojazdem elitarnym. Stało się tak w latach czterdziestych w Stanach Zjednoczonych oraz. w pięćdziesiątych i sześćdziesiątych — w Europie i Japonii. Nie oznaczało jednak wcale analogicznego postępu w krajach, z których pochodziła ropa. Dochody rządów w tych państwach naftowych, jak już mówiono, pochodzą z pobieranych od eksploatatorów ropy opłat, którymi były royalties — opłaty za wykorzystywanie bogactwa naturalnego oraz czynsze dzierżawne i podatki nałożone na zyski towarzystw naftowych.
CENTRALNA ZASADA
