Po wybraniu typu i wielkości zbiornikowca trzeba ustalić moc zespołu napędów e- g o, jego rodzaj i sposób obsługi. W latach 1930—1950 stosowane były głównie silniki wysokoprężne. W tym czasie jednak budowano małe zbiornikowce, a więc i wymagania w zakresie mocy były stosunkowo skromne. Wraz z zapoczątkowaniem budowy wielkich zśbiornikowców wzrosły wymagania co do układu napędowego. Znaczenia nabrały wtedy turbiny parowe o mocy dochodzącej do 8824 kW (12 000 KM). Turbina tej wielkości jest w stanie nadać zbiornikowcowi o wyporności 30 000 prędkość 16 węzłów (29,6 km/godz.). Do zbiornikowca o ładowności powyżej 50 000 t i prędkości 15,5 węzłów (28,7 km/godz.) potrzebna jest już turbina o mocy 11 765 kW (16 000 KM),