Nieco później do tej „siódemki” dołączyło jeszcze towarzystwo Compagnie Franęaise du Petrole, w wyniku czego powstała ostatecznie „wielka ósemka”. Umowa w Achnacarry wkrótce zaczęła się rozszerzać. Najważniejszym z nich była, zawarta w 1929 r. przez „wielką siódemkę” oraz 17 niezależnych międzynarodowych towarzystw amerykańskich, umowa o cenach eksportowych określająca podstawę i zasady ustalania cen ropy naftowej. Jako bazę cen przyjęto koszty własne wydobycia ropy w Zatoce Meksykańskiej. Początkowo cena ta faktycznie była stosowana jako podstawa rozliczeń na całym świecie, później zaś stała się ceną informacyjną ropy.Umowa w Achnacarry szybko przyniosła skutki i pomogła wielkim towarzystwom w o- panowaniu światowego rynku naftowego głównie w zakresie wydobycia, lecz także w zakresie sprzedaży i przetwarzania ropy.
PODSTAWA ROZLICZEŃ NA ŚWIECIE
