Z przedstawionej struktury wynika, że jednostkowe zyski netto towarzystw naftowych _ w latach sześćdziesiątych były umiarkowane (nieco mniejsze od jednostkowych dochodów krajów naftowych), a najlepiej zarabiały na nafcie rządy krajów-konsumentów. Wielkie dochody towarzystw naftowych były rezultatem operacji przeprowadzanych na olbrzymią skalę przez te towarzystwa, obracające dziesiątkami i setkami milionów ton ropy. Po kryzysie naftowym 1974 r. stopa zysku towarzystw naftowych zmalała, podobnie jak udział podatku na rzecz krajów-konsumentów ze względu na zasadniczy wzrost dochodu rządu kraju naftowego. Obecnie widać coraz wyraźniej tendencję odsuwania towarzystw naftowych na margines zysków osiąganych z ropy (stopa zysku spadła do 2—3%).